Waarom en hoe?

Leerkracht, het lijkt me wel wat. Thuis heb ik er zo eentje rondlopen. Mijn man is leerkracht in het middelbaar onderwijs. Daan is een heel nuchtere leerkracht. Hem hoor je niet klagen over de drukte van het onderwijs. Hij is één van de weinige positieve leerkrachten in mijn omgeving. Ja, je hebt veel werk in het onderwijs, ja, soms doen de leerlingen vervelend. Maar moet een goeie planning, wat zelfdiscipline en gezonde, nuchtere visie is het onderwijs best fijn. Als ik Daan hoor vertellen over zijn job, krijg je gewoon zin in het onderwijs. In tegenstelling tot sommige vrienden en familieleden.

Is mijn echtgenoot dan de enige reden waarom ik besliste om de lerarenopleiding te volgen? Neen.
Als dat zo zou zijn, zou ik maar weinig motivatie hebben en snel een uitgebluste leerkracht worden.
Na het middelbaar onderwijs sloeg ik de sociale-culturele richting in. Na 5 jaar in deze sector wil ik terug naar een oude interesse: wiskunde. Ook al is dit geen vereist vak, gezien mijn opleiding, wil ik hier volledig voor gaan.

Hoe zie ik mezelf als leerkracht?
gemotiveerd, nuchter, enthousiast, expert in mijn vak, respect voor de eigenheid van de leerling. Met deze kernwoorden wil ik het niet altijd populaire vak tastbaarder en interessanter maken met aandacht voor alle leerlingen. Ik gebruik bewust voor "alle leerlingen" en weiger de terminologie sterke en zwakke leerlingen, want is een leerling die geen schitterende punten haalt, zwak?

Onderwijs met het oog voor de eigenheid van de leerlingen die vanuit een constructieve visie werkt aan de toekomst. Het klinkt cliché maar leerlingen opleiden met een positieve blik, zorgt voor een positieve toekomst. Constructief zodat je de competenties en kansen van de leerlingen moeten benadrukken. Elk kind heeft competenties, elk heeft sterktes. Wanneer je hieruit vertrekt, bereik je zoveel meer dan kinderen er steeds op te wijzen wat ze niet kunnen.