Normaalgezien volg ik vakdidactiek cultuurwetenschappen. Jammer genoeg is dit samengenomen met het vak geschiedenis en werd die avond gewijd aan enkel vakdidactiek geschiedenis. Ik ging dan ook aankloppen bij gedragswetenschappen. Van Els en de medecursisten was ik zeker welkom.
Er werd gewerkt rond samenwerkingsspelen. De spelen werden begeleid door 2 medecursisten en kaderde in de manier van kennismaking en groepsvorming. Afhankelijk van de groep, de mate waarin de leerlingen elkaar kennen en dus kunnen vertrouwen kan je bepaalde spelen toepassen.
Op het einde van de opdrachten werd de theorie toegelicht en werd naar bronnen verwezen.
Ik vond dit heel leerrijk. Het geeft aan hoe divers groepen kunnen zijn en dat je als leerkracht hier gepast moet kunnen op inspelen.
Ik heb heel wat bruikbaars uit de les meegenomen, zoals het overeenkomstblad, de spelletjes en het inzicht in groepsdynamiek.
Tijdens het tweede deel van de les was er intervisie over hoe omgaan met moeilijke leerlingen. Wat doe je als een leerling weigert om zijn agenda te geven om een nota te schrijven?
Door het gesprek en het feit dat al medestudenten in de praktijk staan, kwamen er een aantal handige tips naar boven. Het is belangrijk om als leerkracht er voor te zorgen dat het geen machtsspelletje (ja-neen) wordt. Daarnaast moet je steeds beseffen dat indien een leerling moeilijk doet het niet enkel jouw probleem is: collega's, directie, ... vormen een team die dit gezamenlijk kunnen aanpakken.
Ik vond deze intervisie zeker een meerwaarde aangezien iedereen wel met deze vragen zit. Tips waren dus zeker welkom.
Na de teleurstelling van de cultuurwetenschappen, heb ik toch een heel boeiende avond gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten